De eerste ervaringen

Inmiddels zijn we ruim een week verder en zijn we helemaal geacclimatiseerd. Dat kan natuurlijk ook niet anders, want de eerste 5 dagen waren geboekt als vakantie (op eigen kosten). Vanuit het vliegveld zijn we direct naar het Overbridge Resort gegaan voor 2 nachten. Wat we meteen merken is de huidige Corona toestand. We zijn bijna de enige toeristen en het is overal redelijk uitgestorven. Dat was even wennen voor Olivier en Irene, want buiten dit resort was er niets te beleven. Zelfs een supermarkt was 45min rijden. Oeps. We werden dus gedwongen om meteen in de ruststand te gaan. Boekjes lezen, het spel Beverbende is met succes geïntroduceerd, zwemmen, sterke verhalen delen en overal proberen het WiFi signaal op te vangen. Olivier en Paul hebben een sprong gemaakt in de Suriname rivier. Dat hebben we natuurlijk op foto vastgelegd omdat anders niemand het zou geloven. Irene durfde er niet in te springen. Bang voor krokodillen en piranha’s. Vonden Paul en Olivier overdreven. Echter, 3 dagen nadat wij het Overbridge Resort hadden verlaten, verscheen er een bericht in de lokale krant ‘Kind van 3 jaar verliest teentje door piranha bij Overbridge’. Eind goed, al goed voor Paul en Olivier – alle tenen zitten er nog aan!

Na het Overbridge Resort zijn we vertrokken naar de Plantage in Commewijne. Hier zijn we 3 nachten gebleven. Wat een heerlijke plek was dit! De eigenaar kwam uit NL en heeft dit 20 jaar geleden opgezet. Ook hier waren we weer de enige gasten. Heerlijk voor ons;) We werden wel vergezeld door een kapucijnen familie met 40 leden. Heel leuk om te zien dat ze nog wild waren en niet gewend waren aan toeristen. Ze deden niets maar zaten de hele dag nieuwsgierig uit de boom te kijken naar ons. En wij naar hen natuurlijk;) Heeft toch zo’n 80 foto’s en filmpjes opgeleverd. Maar die zullen we niet allemaal met jullie delen hoor.

De overige hoogtepunten van deze plek waren:

• De jungle tour die Pieter (de eigenaar) ons heeft gegeven op zijn terrein (11 hectare groot). Hij kon alles vertellen over de geneeskrachtige bomen, struiken en vruchten. Zeer interessant! Overigens liepen zijn 3 honden ook gezellig mee en wisten de route voor ons uit te stippelen.
   
• Een fietstour naar de oude plantages nabij Mariënburg. Leek ons leuk! Niet wetende dat het 28KM zou zijn. Het was een zeer actieve dag waarbij we ontzettend veel hebben gezien. Zo zijn we vanuit Commewijne / Tamanredjo gefietst naar Mariënberg. Vanuit daar hebben we de lokale veerpont genomen om de rivier over te steken naar Frederiksdorp (oude plantage). Daar bleek dat er nog 2 andere plantages in de buurt lagen waar we eenvoudig naartoe konden fietsen. Een van deze plantages was Marienbosch en bleek heel toevallig DE locatie van de film ‘Tuintje in mijn Hart’ te zijn. Heel bijzonder om de oude plantages te zien. Je krijgt direct een beeld van hoe het er vroeger aan toe ging. Natuurlijk niet een verleden waar we trots op mogen zijn. Maar ergens is het wel bijzonder dat de gebouwen er nog staan.  
  
  Op de terugweg zijn we naar de oude suikerfabriek gegaan van Mariënberg. >> https://www.surinameview.com/districten/commewijne/marienburg/. Aangekomen bij deze suikerfabriek herkende Olivier een meneer uit zijn toeristenboekje die er rondliep. Deze meneer bleek zijn hele leven op Mariënberg te hebben gewerkt en geeft dagelijks rondleidingen. Zelden zo’n gepassioneerde gids tegengekomen. De hele geschiedenis werd samengevat en kregen rondleidingen door de oude fabrieken. ‘Betreden op eigen risico’.  Ondertussen is deze fabriek overgenomen door de natuur. Persoonlijk vond ik het erg mooi om te zien hoe snel hier de natuur weer in haar glorie herstelt en de gebouwen overneemt.
  Kortom, een bijzondere dag waarbij we veel hebben gezien en gehoord. Helaas moesten we ook nog helemaal terugfietsen (2,5u) – toch wel heftig in die brandende zon. De verbrande huid was goed zichtbaar (nu nog steeds trouwens. Het vervellen is gestart). Gelukkig kwam de Aloë vera vers van de plant om de verbrande huid te koelen.

Na deze vakantiedagen was het tijd om naar Paramaribo te reizen. Want natuurlijk begon maandag onze eerste werkdag bij Hogeschool Janssen.

Paramaribo
Paramaribo is de hoofdstad van Suriname maar je merkt niet dat dit DE hoofdstad is van Suriname. Het is vrij klein en heel veel mensen zie je niet op straat zoals wij dat gewend zijn in NL. De hele stad staat nog vol met koloniale huizen en gebouwen. Echter is 70% van deze gebouwen wel in vervallen staat. Zonde. Wat opvalt is dat er bijna in elke straat een ander ministerie is gevestigd (Volkshuisvesting, Justitie, Armenzorg, Duurzame Ontwikkeling, Afro-Surinaamse Binnenland, Jeugdzaken, Communicatie, Defensie, Natuurlijke Hulpbronnen… en ga zo maar door). Bizar om te zien hoeveel soorten ministeries er zijn opgericht en waar men terecht kan. Het schijnt dat 10% van de Surinaamse bevolking bij de overheid werkt. Daar kun je je eigen idee bij vormen :)

In Paramaribo zie je op dit moment weinig toeristen i.v.m. Covid. De avondklok staat hier op dit moment van 21.00 tot 05.00u. Iedereen draagt ook mondkapjes (ook veelal op straat), bij de winkels word je temperatuur gemeten alvorens je naar binnen mag en je handen moet je verplicht overal desinfecteren voordat je naar binnen gaat. Erg goed om te zien hoe ze de maatregelen inzetten en dit ook veelal wordt nageleefd. En, na 21.00u is dus ook echt niemand nog op straat. 
Ondertussen spelen wij iedere avond fanatiek Beverbende in de lockdown. Je moet iets hè? Tussenstand: Olivier aan kop, waarbij Irene een aardige inhaalpoging doet, Paul onderaan hangt. Arjen is sinds maandag gearriveerd en dat zorgt ervoor dat Paul niet meer het slechtste is, haha.

Eerste werkdagen
Met een heel warm ontvangst werden we maandag ontvangen door Antony en Kathleen (directeur Hogeschool Janssen). Erg leuk om elkaar te ontmoeten na 2 jaar digitaal contact te hebben gehad. Op het digitale bord stonden onze foto’s met ‘welkom’. Na onze leuke ontmoeting was het tijd om de studenten te ontmoeten. Het betreft op dit moment 16 studenten. We hadden hen al digitaal ontmoet omdat we in december 2 online sessies hebben gehad met de groep studenten. Allen zijn ze ingedeeld in groepjes (op basis van een ingevulde Belbin test) van 4. In viertallen gaan zij de komende 3 weken aan de slag. Deze week staat in het teken van de theorie over de Lean Startup Methodiek, het ontdekken waar ‘problemen’ spelen en waar zij mogelijk een oplossing voor kunnen verzinnen/opzetten via een eigen bedrijf/startup.

De studenten zijn erg gemotiveerd (allen werken overdag en studeren in de avonduren), beleefd, gedreven en willen alles weten. Het is continue peilen in hoeverre de lesstof in een goede verhouding wordt gedoseerd (is het te veel info op 1 dag of te weinig?) en welke achtergrondkennis hebben ze al?
Ondertussen heeft elke groep een probleem in de markt gesignaleerd en moeten ze deze week valideren in de markt of dit daadwerkelijk een probleem is bij hun vastgestelde doelgroep. Ze moeten dus langs bij bedrijven, gaan bellen of mailen. Als ze maar voldoende mensen uit hun doelgroep hebben gesproken. Geeft minimaal 60% van de doelgroep aan dat hun gesignaleerde probleem ook daadwerkelijk een probleem is? Dan mogen ze hiermee verder. Anders moet er opnieuw gezocht worden naar een ander probleem waar ze mee verder kunnen. We laten hen veel invullen via de Business Model Canvas/Waarde Propositie Canvas. Dit is voor veel studenten nieuw maar zorgt voor een gestructureerde aanpak in de validatie. Morgen (vrijdag) staat er nog meer theorie op de planning, het verder aanscherpen van de validatie en gaan ze een eerste tussenpresentatie geven. We krijgen in ieder geval veel energie van de studenten en leren ook enorm veel van hen (interculturele aspect).

Het is weer tijd om aan het werk te gaan. Volgende week gaan we verder bloggen!

Groetjes uit het warme Paramaribo,

Irene